توضیحات :
فصل دوم مبانی نظری و ادبیات تحقیق جریان های نقدی و فرصت های سرمایه گذاری در 43 صفحه در قالب Word قابل ویرایش.
بخشی از متن :
- مقدمه
امروزه بازارهای مالی از اهمیت بسیاری برخوردار شده اند و هر روز بیش از
پیش شاهد رشد و شکوفایی آن هستیم. گسترش بازارهای مالی چه از نظر فیزیکی و
چه از نظر گستردگی ابزارهای مالی و مشارکت هر چه بیشتر افراد مختلف در آن،
به توسعه اقتصادی کمک شایانی می کند.
در ایران در سالهای اخیر بورس اوراق بهادار از رونق خاصی برخوردار شده و
هر چه شاهد گستردگی فعالیت آن چه به لحاظ حجم معاملات و چه به لحاظ
تعداد شرکتهای پذیرفته شده در آن هستیم.پس از شکل گیری بازار بورس در
ایران این بازار به شکل روز افزونی اهمیت یافته است. چند جریان باعث افزایش
مستمر شرکتهای پذیرفته شده در آن بوده است. یک جریان مربوط به شرکتهای
خصوصی غیر عضو می باشد که جهت دستیابی به این بازار بزرگ سرمایه در تلاش
اند هر چه سریعتر به استانداردهای مدیریتی و گزارشگری مالی قابل قبول جهت
پذیرش در بورس دست یابند و جریان دیگر مربوط به سیاستهای اخیر دولت یعنی
سیاست خصوصی سازی است که سعی داد بار دیگر مدیریت دولت را کاهش داده و با
واگذاری شرکتهای دولتی به بخش خصوصی، باعث ایجاد انگیزه های اقتصادی، جذب منابع، مدیریت و فن آوری بخش خصوصی، گسترش مالکیت از شکل سهامدار به تقلیل دیون هنگفت بخش دولتی شود.
جریان دیگر را نیز در خود شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار می
توان متصور شد و آن تفکرات مدیریت و مالکان این شرکتها در جهت ارتقاء سطح
شرکتهای خود و بهبود نسبتها و افزایش سود سهامداران که در پس شناسایی و
بهره گیری مدیریت از فرصت های سرمایه گذاری (رشد) در محیط تجاری و بورس
حاصل می شود. بنابراین اطلاعات تهیه و ارائه شده توسط این شرکتها نقش حیاتی
در تصمیم گیری و استفاده، استفاده کنندگان از اطلاعات منعکس در صورتهای
مالی ایفا می نماید.
2-2- استفاده کنندگان از اطلاعات و نیازهای آنان
استفاده کنندگان اطلاعات مالی به کسانی اطلاق می شود
که انتظار می رود در مورد اطلاعات مالی گزارش شده قضاوت کنند یا بر مبنای
آن، تصمیماتی اتخاذ نمایند. اما اطلاعات مالی توسط
گروههای مختلف استفاده کننده، و برای مقاصد گوناگون بکار گرفته می شود.
انتظارات، نیازها و خواسته های استفاده کنندگان بسیار متنوع و معمولاً
تعیین کننده نوع اطلاعاتی است که باید ارائه شود تا مبنای قضاوت، ارزیابی و
تصمیم گیری قرار گیرد. گروههای مختلف استفاده کننده از اطلاعات مالی به
دلیل مناسبات متفاوتی که با واحدهای تجاری دارند غالباً
نیازمند انواع متفاوت اطلاعات نیز می باشند. به طور کلی استفاده کنندگان
اطلاعات مالی را به دو گروه متمایز1) استفاده کنندگان داخلی 2) استفاده
کنندگان خارجی طبقه بندی کرد. (نشریه 76 سازمان، صورتهای مالی اساسی)
2-2-1- استفاده کنندگان داخلی
این گروه عمدتاً سطوح مختلف مدیریت واحد تجاری می باشند که در قبال
برنامه ریزی های آتی، اجرای برنامه ها و کنترل عملیات روزمره واحد تجاری،
مسئولیت دارند. مدیران واحدهای تجاری اطلاعات حسابداری را برای برنامه ریزی
و کنترل عملیات جاری تدوین برنامه های بلندمدت و اتخاذ تصمیمات عمده تجاری
مورد استفاده قرار می دهند.در سه حوزه1- تصمیمات سرمایه گذاری 2- تصمیمات
تأمین مالی 3- تصمیمات مربوط به سیاست تقسیم شود،
استفاده کنندگان داخلی همچنین شامل کارکنانی می بلاشد که برای اطمینان از
امنیت شغلی، حقوق و مزایا و نظایر آن به اطلاعات حسابداری نیاز دارند.
2-2-1-1- هدفهای حسابداری وگزارشگری مالی داخلی:
هدف حسابداری و گزارشگری داخلی که حسابداری مدیریت از خواسته های
اطلاعاتی استفاده کنندگان داخلی (میزان سطوح مختلف و حتی کارکنان) نشأت می
گیرد. گزارشگری داخلی به هدف تأمین اطلاعات و سایر مبانی لازم که قسمتی از
آن توسط حسابداری بهای تمام شده و بخش دیگر آن توسط اطلاعاتی است که از
عملکرد واحد حاصل می شود، می باشد که اهداف آن عبارتند از:
1-تأمین اطلاعات مورد نیاز مدیران برای تصمیم گیری و برنامه ریزی
2- کمک به مدیران و کارکنان در رهبری و کنترل فعالیتهای عملیاتی
3- انگیزش مدیران و کارکنان برای فعالیت در راستای هدفهای سازمانی
4- سنجش و ارزیابی عملکرد واحدهای تجاری تابعه، مدیران و سایر کارکنان سازمان
که دستیابی به رشد و شناسایی و بکارگیری فرصتهای سرمایه گذاری (رشد) تا
اندازه زیادی متأثر از دو کارکرد اولیه گزارشگری مالی داخلی که وظیفه آن بر
عهده حسابداری مدیریت است، می باشد. (شباهنگ،1386،3)
2-2-2- استفاده کنندگان خارجی
این گروه از استفاده کنندگان اطلاعات مالی عبارتند از: سرمایه گذاران و
اعتباردهندگان بالفعل و بالقوه، تحلیل گران مالی، ارگانهای دولتی، مراجع
قانونی، اقتصاد دانان، بررسی اوراق بهادار، مشتریان، بستانکاران و سایرین.
علائق، نیازها و خواسته های اطلاعاتی استفاده کنندگان خارجی بسیار
متفاوت و متنوع است و تصمیماتی که توسط این گروه از استفاده کنندگان اتخاذ
می شود نیز بسیار متفاوت وگوناگون است. آن بخش از حسابداری که با پردازش و
گزارش اطلاعات مالی برای تأمین نیازها و خواسته های
استفاده کنندگان خارجی و فراهم کردن مبانی لازم برای تصمیم گیری های آنان
سر و کار دارد، اصطلاحاً حسابدار و گزارشگر مالی خارجی نامیده می شود.
بنابراین یکی از وظایف اساسی حسابدارها و گزارشگرهای مالی خارجی فراهم کردن
اطلاعات لازم برای استفاده کنندگان از طریق تهیه صورتهای مالی است.
2-2-2-1- هدف های حسابداری و گزارشگری مالی خارجی
هدف حسابداری وگزارشگری مالی از نیازها و خواسته های اطلاعاتی استفاده
کنندگان خارجی سرچشمه می گیرد. هدف اصلی گزارشگری خارجی، بیان اثرات
اقتصادی رویدادها و عملیات مالی مؤثر بر وضعیت و عملکرد
واحد تجاری برای اشخاص خارج از واحد تجاری جهت کمک به آنان در اتخاذ
تصمیمات مالی در ارتباط با واحد تجاری است.
هدفهای عمده حسابداری و گزارشگری مالی خارجی به شرح زیر است:
- فراهم آوردن اطلاعات لازم برای ارزیابی وضعیت مالی
- فراهم آوردن اطلاعات لازم برای ارزیابی توان سودآوری
- فراهم آوردن اطلاعات لازم برای ارزیابی چگونگی تأمین و مصرف وجوه نقد
2-3- صورتهای مالی[1]
صورتهای مالی ابزار مخابره اطلاعات مالی به اشخاص خارج از سازمان می
باشند. این صورتها گذشته مؤسسه را بر حسب پول بصورت کمی در آورده و در
اختیار قرار می دهند. صورتهای مالی که شرکتها ملزم به ارائه آنها می باشند
عبارتند از: ترازنامه، صورت جریان وجوه نقد، صورت سود و زیان و صورت سود و
زیان جامع.
2-3-1- ترازنامه[2]
ترازنامه صورت منابع اقتصادی (دارایی ها) در اختیار یک واحد تجاری و
ادعا نسبت به این منابع (بدهیها و حقوق مالکان) در تاریخ صورت مالی است.
ترازنامه اصلی اطلاعات برای ارزیابی نقدینگی و انعطاف پذیری مالی می باشد.
نقدینگی به مدت زمانی که انتظار می رود و سپری می گردد تا یک دارایی به وجه
نقد تبدیل شود و یا یک بدهی پرداخت گردد، بستگی دارد. انعطاف پذیری مالی
یعنی توانایی اقدام جهت تغییر میزان و زمان جریانهای نقدی به گونه ای که بتوان در قبال رویدادهای غیرمنتظره واکنش نشان داد.
2-3-2- صورت جریان وجوه نقد
هدف اصلی صورت جریانهای نقدی، ارائه اطلاعات در رابطه با جریانهای ورودی
و خروجی وجوه نقد در طی یک دوره حسابداری می باشد. صورت جریانهای
نقدی اطلاعاتی را ارائه می دهد که به همراه اطلاعات موجود در سایر صورتهای
مالی، استفاده کنندگان را به این مقاصد یاری می نماید: 1- ارزیابی توان
شرکت در ایجاد خالص جریانهای نقدی مثبت آتی 2- ارزیابی توان شرکت در
رویارویی با تعهدات و همچنین نیاز شرکت به تأمین مالی خارجی وپرداختن سود
سهام 3- درک تفاوت بین سود خالص شرکت و خالص جریانهای نقدی آن 4- تعیین
آثار مبادلات سرمایه گذاری و تأمین مالی صورت گرفته طی دوره بر وضعیت مالی
شرکت.(نوروش ، 1385)
بر اساس استاندارد حسابداری شماره 20 ایران صورت جریان وجه نقد باید
منعکس کننده جریانهای نقدی طی دوره تحت سرفصل های اصلی، 1) فعالیتهای
عملیاتی،2) بازده سرمایه گذاری و سود پرداختن بابت تأمین مالی، 3) مالیات
بر درآمد،4) فعالیتهای سرمایه گذاری،5) فعالیتهای تأمین مالی باشد.
2-3-3- صورت سود و زیان[3]
صورت سود و زیان از جمله صورتهای مالی سالانه می باشد که نتایج عملکرد
شرکت را نشان می دهد. شرکت و جامعه سرمایه گذار برای تعیین سودآوری، ارزش
سرمایه گذاری واحد تجاری تعیین حدود اعتباری شرکت از این گزارش استفاده می
کنند.سرمایه گذاران و بستانکاران با استفاده از این گزارش اطلاعاتی را بدست
می آورند که می توانند بدان وسیله مبلغ، زمان و میزان عدم اطمینان جریانات
نقدی آینده را پیش بینی کنند.
اجزای صورت سود و زیان به شرح زیر است:
1-Financial statements
[2] -Blance sheet
1-Income Esteatment
