|
پکیج (پروتکل) آموزشی درمانی خود دلگرم سازی (آموزش دلگرمی)
پکیج (پروتکل) آموزشی درمانی خود دلگرم سازی (آموزش دلگرمی) در 41 صفحه فارسی در قالب فایل ورد قابل ویرایش
|
|
| دسته بندی | پکیج های درمانی روانشناسی |
| فرمت فایل | doc |
| حجم فایل | 60 کیلو بایت |
| تعداد صفحات فایل | 41 |
پکیج (پروتکل) آموزشی درمانی خود دلگرم سازی (آموزش دلگرمی) در 41 صفحه فارسی در قالب فایل ورد قابل ویرایش
ویژگی های فایل:
شامل 10 جلسه درمانی
بصورت آموزش گروهی
41 صفحه ورد قابل ویرایش
با فونت B lotus سایز 14 و فاصله خطوط 1.5
دارای رفرنس معتبر و به شیوه APA
این فایل دارای تمامی توضیحات می باشد.
این محصول مناسب برای دانشجویان، اساتید، روانشناسان، کلاسهای آموزشی، کنفرانسها، وبینارها، متخصصین و سایر رشته های مرتبط می‌باشد.
فهرست مطالب:
مقدمه
جلسه اول
جلسه دوم
جلسه سوم
جلسه چهارم
جلسه پنجم
جلسه ششم
جلسه هفتم
جلسه هشتم
جلسه نهم
جلسه دهم
خلاصه جلسات درمانی
اهداف جلسه درمانی بصورت خلاصه
منبع
نمونه ای از جلسات که در این پروتکل وجود دارد:
جلسه اول
اهداف
1. معرفی خود به عنوان آموزش‌دهنده
2. معرفی اجمالی هر یک از اعضای گروه
3. معرفی کل برنامه و بیان قوانین
4. در ادامه به هر یک از اعضا دعوت‌نامه‌ای داده می‌شود تا با محتوای جلسات و اهداف آن بیشتر آشنا شده و روابط حسنه نیز کاملتر گردد.
5. انجام تمرین آرامش‌بخشی
6. ارائه‌ی اطلاعات در خصوص این جلسه.
7. معرفی مفهوم دلگرمی و آموزش رفتارها و ویژگی‌هایی که دلگرم‌کننده هستند.
8.
شرکت‌کنندگان در مورد رفتارها و ویژگی‌هایی که دلگرم‌کننده هستند یاد
می‌گیرند و بحث می‌کنند. برای توضیح مفهوم دلگرمی ابتدا از شرکت‌کنندگان
خواسته شد تا هریک نظر خود را درباره‌ی این مفهوم بیان کنند.
فعالیت
دلگرمی جوهر اعتماد به نفس را در فرد افزایش می‌دهد و به شخص پیام
می‌دهد که او آنگونه که هست و نه آنگونه که باید باشد، به اندازه‌ی کافی
خوب است (شیلینگ، ترجمه‌ی آرین، 1382). دلگرمی نیازمند یک تغییر ظریف است
که در طی آن تمرکز افراد از روی کلمات منفی که اغلب افراد به خاطر نقص‌ها و
کمبودهایشان به وسیله‌ی آنها بمباران می‌شوند به روی کلمات و نگرشهای
مثبت تغییر می‌کنند. به عبارت دیگر دلگرمی و در نظر گرفتن جنبه‌های مثبت و
منفی، انتخاب آگاهانه برای توجه کردن به مسائل و آگاهی در مورد آنچه انجام
می‌دهیم، می‌باشد بطوری که در زندگی سودمندتر و مؤثرتر عمل کنیم (اکستین و
کوک، 2005). دلگرم کردن مهارتی است که آموخته می‌شود و یک شبه حاصل
نمی‌شود و با تمرین بدست می‌آید (دینک مایر و مک کی، 1983، ترجمه‌ی قراچه
داغی، 1384).
دلگرمی هرچیزی است که یک فرد انجام می‌دهد تا باعث شود فرد
دیگر احساس بهتری داشته باشد و به صورت اثربخش تری کار کند و برای سهیم
شدن در بهبود و رفاه حال دیگران و کل جامعه اشتیاق بیشتری نشان می‌دهد. این
نتایج آشکار می‌شود چون آن فرد این احساس را دارد که به اندازه کافی خوب
است، تعلق دارد، توسط دیگران پذیرفته شده است و این احساس را دارد که "من
می‌توانم" (شوناکر، 1996؛ به نقل باهلمن و دینتر، 2001). دردلگر‌م سازی
تلاش می‌شود تا فرد به خود و توانایی‌هایش اعتماد کند. یعنی توانایی‌هایش
را بشناسد و بداند قادر است چه فعالیت‌هایی را به طور مستقل انجام دهد،
دلگرمی مستلزم بکارگیری تلاش‌ها و توانایی‌های افراد با وجود موانع و
خطراتی است که در زندگی روزمره وجود دارد، و این امر منجر به توانمندی
درونی انسانها می‌شود.
همچنین دلگرمی اعتماد شخص و احساسش و درکش از
خودش را قوت می‌بخشد و در نتیجه کلیدی برای بالندگی شخص است. در نتیجه
دلگرمی، نوعی احساس شخصی است که فرد تعلقات و امیالش را متوقف می‌کند تا
منفعت اجتماعی را افزایش دهد. بنابراین، دلگرمی هم هدف شخصی و هم هدف
اجتماعی است (باهلمن و دینتر، 2001). در ایکورس معتقد است که به دلگرمی در
افراد به اندازه‌ی نیاز گیاه به آب است و همه در هر سنی به آن نیازمندند
(مایبل و مایبل، 2006؛ به نقل از علیزاده و همکاران، 1391). دنیک مایر و
لوسونسی (1996؛ به نقل از چستون، 2000) معتقدند که دلگرمی فرآیند تسهیل رشد
منابع درونی فرد و جرأت برای حرکت مثبت است و مک کی (1992) بر این باور
است که برای اینکه چنین فرآیندی رخ می‌دهد باید به جای ناتوانی‌ها به
داشته‌ها و نیرومندی‌ها تأکید نمود. در واقع دلگرمی نوعی واقعاً انکار یا
سرکوب ساده لوحانه ی چیزهای منفی نیست. بلکه دیدن مثبت‌ها و منفی‌ها در
کنار هم و آگاهانه توجه کردن به مثبت‌ها با این بینش که چنین اینگونه عمل
کردن در زندگی سودمندتر است تا زمانی که خود را در دام منفی‌ها اسیر سازیم
(باهلمن و دینتر، 2001). تحسین پاداش است که برای یک موفقیت بدست آمده و
تکمیل شده پرداخت می‌شود، تحسین یک داوری ارزشمند است و در تحسین فرد تحسین
کننده در یک موضع برتر قرار دارد (دنیک مایر و مک کی، 1983، ترجمه‌ی قراچه
داغی، 1384). در حالیکه، دلگرمی بر فرآیند متمرکز است و باید قبل از اینکه
فرد تکلیف خود را کامل کند یا حتی قبل از شروع بگیرد (تامسون و رادولف،
2000).
حتی دلگرمی می تواند در زمانی که موفقیتی بدست نیامده اعمال شود.
دلگرمی می تواند مشمول تلاش، پیش رفت و حتی نشان دادن علاقه باشد. دلگرمی
تصدیق کردن است و نشانه‌ی قدرشناسی از توانمندی ها و تعریف از توانمندی‌ها و
موفقیت هاست و به افراد کمک می‌کند تا هدف‌های واقع بینانه‌ای برای خود
در نظر بگیرند (دینک مایر و مک کی، 1983، ترجمه‌ی قراچه داغی، 1384). در
دلگرمی تأکید بر پذیرش فرد است؛ و انگیزه و محرک تلاش برای افزایش احساس و
مشارکت با بشریت است. سپس در ادامه ی جلسه‌ی چند نکته دلگرم‌کننده مطرح
گردید:
- پرهیز از یأس و ناامیدی.
- سعی و تلاش مهم‌تر از نتیجه است.
- تلاش برای پیشرفت.
- عمل فرد را از خود او جداکردن
- توجه به نقاط مثبت.
- نشان دادن اعتماد.
- اشتباه را یک شکست تلقی نکردن.
- به کسب موفقیت امیدوار بودن.
- موفقیت فرآورده ی جانبی است.
- جرأت پذیرفتن کامل نبودن را داشتن.
- از ناامید کردن و بی ارزش کردن دیگران پرهیز کردن.
- مثبت اندیش بودن و خوش بینانه نگاه کردن به زندگی.
جلسه
با یک تمرین آرامش‌بخشی دیگر به پایان رسید، در خلال این تمرین مشاور از
شرکت‌کنندگان خواست به شیوه‌هایی که آن ها می‌توانند مهارت‌هایی جدید و
اطلاعات آن جلسه را در زندگی روزمره‌ی خود بکار گیرند، فکر کنند و همچنین
از آن ها خواست چنین موقعیت‌هایی را مجسم کنند.
تکلیف
1) پنج رفتار دلگرم‌کننده را در ارتباط با دیگران بیان کنید.
2) به اثرات متفاوت دلگرمی بر روی اعضای خانواده‌ی خود توجه نموده و در جلسه‌ی آینده آن را در کلاس مطرح سازند.
